Frank Boeijen

Hetgeen Frank Boeijen sinds halverwege jaren negentig doet is uitzonderlijk mooi en raakt mij diep, keer op keer. Ik zou kunnen zeggen dat hij de navel in de buik van mijn bestaan is, alhoewel ik ook begrijp dat dat licht overdreven overkomt.

Volgen doe ik hem sinds het uitkomen van 'de schaduw van de liefde', het album waar elk woord raak is, waar elke zin hard aankomt. Een album voor na een warme dag, op de veranda, een herfstavond bij de open haard of een koude eenzame winternacht.

'Rond en rond' van het album As kan ik niet verklaren. Waarom is dit zo mooi, en toch zo simpel. Waarom elke luisterbeurt weer nadenken, elk woord drie keer overwegen en afwegen en de conclusie trekken: dit is waar het om draait.

Ik kijk uit naar de nieuwe cd dit najaar, ik kan niet wachten.

Gretchen Peters - Plaatje van de week

Ik kom er ronduit voor uit: j'adore country. Zo krijg ik het al moeilijk bij een album van Garth Brooks, en bij Willy Nelson huil ik.

En nu dit! Februari was al een en al melancholiek en verbittering, dit album verslaat alle februari's op dat vlak. Gretchen Peters & Tom Russell's 'One to the heart, one to the head' is fantastisch, heerlijk country en onovertroffen mooi.

Eerste luisterbeurt in de auto. Waterig zonnetje, midden van het land, cruise-control, en alle auto's verdwenen een voor een in een diffuus waas. Is dat geluk? Dat is geluk!

De zoetgevooisde stem van Peters wens je jezelf toe, fluisterend in je oor, je toezingend, onmacht, passie, zondagochtend, wil je koffie, wil je een eitje, wil je ....? Russell daarentegen is rauw, outlaw, Nelson en Haggert. Plaatje van deze week, dus.

'January's always bitter
But Lord this one beats all
The wind ain't quit for weeks now
And the drifts are ten feet tall
I been all night drivin' heifers
Closer in to lower ground
Then I spent the mornin' thinkin'
'Bout the ones the wolves pulled down'

Krista Detor @ Muziekpodium Bakkeveen

Vandaag zag ik het eerste vogeltje van deze winter een wormpje opeten, voorzichtig balancerend op de kale, met regeldruppels bedekte prunus. Het is dus niet zo verwonderlijk dat de laser van de NAD C542 enkel melancholiek proeft in deze periode van donker en koud.

Daar waar koffie drinken (Mexico Altura van Lotties) over gaat in thee drinken (Fleur de Geisha van Palais des Thés) is dat Krista Detor, terwijl Marcel Möring's Mendel mij vertelt van het overweldigende schoon van de Nederlandse velden.

Krista Detor treedt 7 maart 2009 op in de Slotplaats in Bakkeveen. Bij dit eigenzinnig en klein muziekpodium is muziek nog wat het moet zijn, de moeite waard.

Als het koffiedrinken de tijd heeft verdreven en de schaduw van de Sanseveria aan het plafond rijkt begeleidt Detor ons de kille avond in. De lonkende blikken van de Bowmore Islay kan ik nu al niet meer ontwijken.