Hetgeen Frank Boeijen sinds halverwege jaren negentig doet is uitzonderlijk mooi en raakt mij diep, keer op keer. Ik zou kunnen zeggen dat hij de navel in de buik van mijn bestaan is, alhoewel ik ook begrijp dat dat licht overdreven overkomt.
Volgen doe ik hem sinds het uitkomen van 'de schaduw van de liefde', het album waar elk woord raak is, waar elke zin hard aankomt. Een album voor na een warme dag, op de veranda, een herfstavond bij de open haard of een koude eenzame winternacht.
Volgen doe ik hem sinds het uitkomen van 'de schaduw van de liefde', het album waar elk woord raak is, waar elke zin hard aankomt. Een album voor na een warme dag, op de veranda, een herfstavond bij de open haard of een koude eenzame winternacht.
'Rond en rond' van het album As kan ik niet verklaren. Waarom is dit zo mooi, en toch zo simpel. Waarom elke luisterbeurt weer nadenken, elk woord drie keer overwegen en afwegen en de conclusie trekken: dit is waar het om draait.
Ik kijk uit naar de nieuwe cd dit najaar, ik kan niet wachten.
Ik kijk uit naar de nieuwe cd dit najaar, ik kan niet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten