Om 23.51 zag ik de vrouw eindelijk de hotelbar binnenlopen. (Ik had haar al veel eerder verwacht.) Ze ging aan de uiterste rechterzijde van de notenhouten bar zitten. Even keek ze mij in de spiegel aan, of keek ze langs mij heen?
Ze droeg een zwarte jurk met dunne bandjes over de schouders. Haar huid was gebruind door de zon. Ik beeldde mij in hoe dat zou moeten ruiken. De barkeeper zette een met goud omrand glas voor haar neer en schonk er whiskey in, zonder ijs. Ze kwam hier vaker.
Om 23.59 pakte ze met haar linkerhand haar glas vast, woog het even,walste de gelige vloeistof, keek mij in de spiegel aan, keek weg en leegde het glas in haar mond. Ze hield haar hoofd licht achterover, waardoor haar donkere paardenstaart even op de rand van de barkruk lag.
Terwijl ze de drank doorslikte keek ze me weer aan. Dit keer niet met het doel weg te kijken, maar om mij in vlammen te doen opgaan.
foto door Joana Linda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten