Wat was ik gelukkig toen zij, van het ene moment op het andere, weer daar was. In de zompige klei, in de natte en koude ondergrond van het Friese land, kon zij blijkbaar toch weer moed verzamelen. Nu tast zij, jong ontluikend in haar oude lichaam, schijnbaar onschuldig en fris groen, in de leegte boven haar. Ik sla haar voorzichtig gade vanuit een hoek van de tuin. Mijn gekoesterde Alruin, die vorig jaar nog, onverwachts, heengegaan was.
Mijn Alruin lijdt aan een trauma. Ik noem het, nu spontaan, het Arnie-trauma. Dit exemplaar is, was, en is nu blijkbaar weer. Dit, inmiddels mijn tweede, exemplaar kocht ik vers, en van vertrouwde grond, in plaats van van ver in een lichtbruine envelop, en enigszins verlept door de lange reis. Dat eerste exemplaar had geen trauma, maar verdween gewoon zonder nader bericht of een ansichtkaart na drie weken uit Peru. Ik sprong dus een gat in de lucht en slaakte een licht kreetje toen ik haar weer zag. Trapte pardoes een wormpje dood, dat verontwaardigd afkwam op het tumult en net zijn kopje boven de aarde uitstak.
Onschuldig, fris groen, maar niets is minder waar. De Alruin of Mandragora Officinarum of Mandrake Root, is een telg uit de nachtschadefamilie. Zeg maar ruig volk. Deep Purple schreef er een onschuldig liedje over:
I've got a Mandrake Root
It's some thunder in my brain
I feed it to my babe
She thunders just the same
Food of love sets her flame
Ah, stick it up
I've got the Mandrake Root
Baby's just the same
She still feels a quiver
She's still got the flame
She slows down, slows right down
I've got the power
De in zekere illustere kringen gewaardeerde heren Plomp en Hellinga (die van: houd je hoofd koel, en je voeten warm) schreven er het volgende over. Alruinwortel moet je bij volle maan uit de grond laten trekken door een hond die er met een touw aan is vastgebonden. De wortel, die vaak op een mens met twee beentjes lijkt, zou dan nog een gilletje slaken. Kauw op een stukje van deze wortel en je waant je al snel in een schemerige wereld, die sterk doet denken aan de sprookjes van Grimm en aan griezelverhalen. De werking is bovendien zo sterk dat je al snel vergeet dat je iets hebt ingenomen. Je gaat helemaal op in het schimmenrijk.
Niet doen dus! Beter alleen maar luisteren, hoogstens gezellig vergezeld door een pilsje van een kleine brouwerij!
It's some thunder in my brain
I feed it to my babe
She thunders just the same
Food of love sets her flame
Ah, stick it up
I've got the Mandrake Root
Baby's just the same
She still feels a quiver
She's still got the flame
She slows down, slows right down
I've got the power
(Blackmore/Evans/Lord)
De in zekere illustere kringen gewaardeerde heren Plomp en Hellinga (die van: houd je hoofd koel, en je voeten warm) schreven er het volgende over. Alruinwortel moet je bij volle maan uit de grond laten trekken door een hond die er met een touw aan is vastgebonden. De wortel, die vaak op een mens met twee beentjes lijkt, zou dan nog een gilletje slaken. Kauw op een stukje van deze wortel en je waant je al snel in een schemerige wereld, die sterk doet denken aan de sprookjes van Grimm en aan griezelverhalen. De werking is bovendien zo sterk dat je al snel vergeet dat je iets hebt ingenomen. Je gaat helemaal op in het schimmenrijk.Niet doen dus! Beter alleen maar luisteren, hoogstens gezellig vergezeld door een pilsje van een kleine brouwerij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten